Έκοψε τα μάστερ στις πολυτεχνικές σχολές

Με στόχο την επίτευξη συναίνεσης, η υπ. Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου προχώρησε σε βελτιώσεις στο νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ. Δείτε αναλυτικά τις αλλαγές




Με την εισήγηση της υπουργού Παιδείας Άννας Διαμαντοπούλου ξεκίνησε λίγο μετά τις 10 το πρωί η συζήτηση στη Βουλή του νομοσχεδίου για τις αλλαγές στα ΑΕΙ.
Κατά την εισήγησή της η κ. Διαμαντοπούλου απέσυρε τη διάταξη, με την οποία εξομοίωνε τις πενταετείς σπουδές με master, ενώ αύριο Τετάρτη και ημέρα ψήφισης του νομοσχεδίου έχει προγραμματιστεί συλαλλητήριο από τους παράγοντες της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στο κέντρο της Αθήνας.

Αναλυτικά το ράβε - ξήλωνε του νομοσχεδίου

* Όσον αφορά τα ακαδημαϊκά συγγράμματα επεκτείνεται ο ορισμός τους ώστε να συμπεριλαμβάνονται εκτός των έντυπων βιβλίων, τα ηλεκτρονικά βιβλία και οι ακαδημαϊκές σημειώσεις σε ηλεκτρονική και έντυπη μορφή. Συνεχίζεται κανονικά η δωρεάν διανομή των συγγραμμάτων χωρίς κάποιο χρονικό όριο.
* Επίσης, δίνεται δυνατότητα συνεργασίας και των ΤΕΙ με ερευνητικά κέντρα.
* Σχετικά με τα νέα Συμβούλια των ΑΕΙ η αλλαγή που πραγματοποιείται αφορά στη σύνθεση των μελών και συγκεκριμένα αυξάνεται κατά ένα ο αριθμός των εσωτερικών μελών (8 μέλη) με αντίστοιχη μείωση των εξωτερικών μελών (6 μέλη).
* Οι νυν πρυτανικές αρχές συνεχίζουν να ασκούν κανονικά τα καθήκοντά τους έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία εκλογής των νέων οργάνων, και πάντως μέχρι τις 31 Αυγούστου 2012.
* Τέσσερα χρόνια μετά την ψήφιση του νόμου θα γίνει αξιολόγηση της εφαρμογής του από Διεθνή Επιτροπή που θα οριστεί.
* Μέσω του Οργανισμού του κάθε Ιδρύματος θα οριστούν όλες οι απαραίτητες λεπτομέρειες για τη διασφάλιση του αδιάβλητου όλων των εξεταστικών διαδικασιών των φοιτητών.
* Στις 7μελείς επιτροπές κρίσης των διδασκόντων για την εκλογή τους και εξέλιξή τους θα πρέπει να συμμετέχει τουλάχιστον ένας καθηγητής από Πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Για τη συμμετοχή του στη διαδικασία θα μπορεί να γίνει χρήση όλων των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας.
* Έγινε αναδιάρθρωση των αρμοδιοτήτων μεταξύ Συγκλήτου, Πρύτανη και Συμβουλίου, η Σύγκλητος πλέον ασκεί όλες τις ακαδημαϊκές αρμοδιότητες (δηλαδή αρμοδιότητες που αφορούν την εκπαίδευση και την έρευνα)
* Η Σχολή εξακολουθεί να αποτελεί τη βασική διοικητική και ακαδημαϊκή μονάδα. Το Τμήμα αποτελεί τη βασική εκπαιδευτική μονάδα που παράγει την επιστήμη, την τεχνολογία, τις τέχνες σε συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο.
Το απόγευμα αναμένεται η τοποθέτηση του πρωθυπουργού.

Ανέβηκαν οι τόνοι της αντιπολίτευσης

Στον τρόπο εκλογής των πρυτάνεων και των κοσμητόρων των πανεπιστημίων επιμένει η ΝΔ ξεκαθαρίζοντας ότι θα καταψηφίσει το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ, παρά τις αλλαγές στις οποίες προχώρησε η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου.
Αναλυτικά, ο κ. Αρης Σπηλιωτόπουλος είπε ότι παραβιάζεται το αυτοδιοίκητο και πως ο φυσικός εκπρόσωπος των πανεπιστημίων πρέπει να επιλέγεται από την πανεπιστημιακή κοινότητα και απευθυνόμενος προς την υπουργό ανέφερε "ακούστε την φωνή των δικών σας βουλευτών, ακούστε τους πανεπιστημιακούς και την κοινωνίας και ελάτε να φτιάξουμε ένα νομοσχέδιο με μακροπρόθεσμη στρατηγική".
Επιπλέον, ο εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ κ. Θεόδωρος Δρίτσας έθεσε ζήτημα αντισυνταγματικότητας για το άρθρο που καθορίζει τον τρόπο εκλογής των πρυτάνεων, ενώ το ΚΚΕ χαρακτήρισε συνολικά ως αντισυνταγματικό το νομοσχέδιο.
Από την άλλη ο εισηγητής του ΛΑΟΣ κ. Αδωνης Γεωργιάδης ξεκαθάρισε πως το κόμμα του θα υπερψηφίσει το νομοσχέδιο αν και "είναι άτολμο".
Νωρίτερα, η υπουργός Παιδείας είχε εκφράσει την πεποίθηση ότι το σχέδιο νόμου θα στηριχθεί και από τη ΝΔ.
"Επί των 80 άρθρων του νομοσχεδίου, η ΝΔ κατέθεσε προτάσεις σε 9 σημεία. Σε όλα προχωρήσαμε σε παρεμβάσεις και συνθέσεις εκτός από την εκλογή του πρύτανη και του κοσμήτορα. Δεν θεωρώ ότι σε αυτά τα δύο θα βασιστεί η συναίνεση", τόνισε χαρακτηριστικά η κ. Διαμαντοπούλου.
Η συζήτηση του νομοσχεδίου θα συνεχιστεί και το απόγευμα και θα ολοκληρωθεί αύριο με την ψήφιση του.

NEWS247.GR

Τα παζάρια με το ΔΝΤ, η φιλόδοξη υπουργός Αννα και η απαξίωση του εκπαιδευτικού
Όταν βάζουμε στο παζάρι της αποπληρωμής των χρεών την εκπαίδευση των νέων, υποθηκεύουμε την κοινωνία και το μέλλον

-Το παζάρι και οι εκπτώσεις για να πληρώσουμε τα χρωστούμενα έχουν ένα όριο, μια κόκκινη γραμμή, η οποία ήδη παραβιάστηκε

-Η υπουργός Άννα καθορίζει το πολιτικό της μέλλον και πληγώνει την παιδεία, αφού οι εκπτώσεις και υποχωρήσεις της είναι έναντι του μέλλοντος της χώρας και των επόμενων γενεών

-Οι κυνικές παραδοχές της υπουργού Παιδείας για τη θυσία του ελληνικού μέλλοντος στο βωμό των συμβατικών οικονομικών υποχρεώσεων απέναντι στην τρόικα, του ΔΝΤ και της ΕΕ, δείχνουν τις στρεβλές προτεραιότητες στο αξιακό σύστημά μας

-Ας καταλάβουμε, επιτέλους, ότι ένας βασικός λόγος που φτάσαμε στην οικονομική κατάρρευση είναι ακριβώς επειδή προηγήθηκε η υποτίμηση της παιδείας, τησ γνώσης, του πολιτισμού…

Δεν μας έγινε μάθημα αυτό;

-Επιτέλους ας υπερασπιστούμε την εκπαίδευση και τον εκπαιδευτικό, ας υπερασπιστούμε το δικαίωμα της Ελλάδας και των Ελλήνων να διαμορφώσουν το αύριο, την κοινωνία και τους υπεύθυνους πολίτες, μέσα από την εκπαιδευτική διαδικασία.

Τελικά, είμαστε μια κοινωνία των εκπτώσεων. Στην ιστορία, τον πολιτισμό, την κοινωνία, την πολιτική. Κοινωνία που εκ-πίπτει, υποχωρεί, κάνει προς τα πίσω, μ’ άλλα λόγια, για να συνεννοούμαστε.

Βρεθήκαμε ως χώρα με το μαχαίρι στο λαιμό για τα εθνικά μας χρέη. Ανεξάρτητα αν όλοι χρωστούμε ή όχι, ανεξάρτητα αν είναι δίκιο, που δεν είναι, να πληρώνουμε όλοι, μπήκαμε, θέλαμε δεν θέλαμε, στη διαδικασία να υποθηκεύσουμε τη χώρα, και κυρίως το μέλλον των νέων ανθρώπων, για να πληρώσουμε τα χρωστούμενα. Το αποφάσισαν αυτό οι κυβερνήτες γιατί, είπαν, ότι δεν μπορούσε να γίνει διαφορετικά. Έπρεπε να πληρώσουμε, γιατί χρωστάμε. Καλά (ο λόγος το λέει…) ως εδώ. Αναγκαστικά έπρεπε να μπούμε στη διαδικασία αυτή. Θα μπορούσαμε να κάνουμε κάτι άλλο; Δεν το έμαθα, με πειστικό και επαρκή τουλάχιστο τρόπο. Γιατί συνθηματολογία άκουσα.

Καλά λοιπόν… Έπρεπε να μπούμε στη διαδικασία εξόφλησης. Θα περίμενε όμως κανείς η χώρα, οι κυβερνώντες δηλαδή, ακόμη και απ’ τη δύσκολη αυτή θέση που είμαστε να έχει θέσει ένα όριο. Αυτή τη ρημάδα την «κόκκινη γραμμή», για την οποία ακούμε εδώ και σχεδόν 2 χρόνια. Υποτίθεται ότι πέρα από την κόκκινη γραμμή υπήρχαν μερικά απαράβατα και απαραβίαστα «εδάφη», τα οποία δεν θα έπρεπε με τίποτε να μπουν στο παζάρι των χρωστούμενων. Γιατί πίσω από μια Ελλάδα σχεδόν χρεοκοπημένη οικονομικά, υπάρχουν και ψυχές, υπάρχουν άνθρωποι. Ψυχές, άνθρωποι και μέλλον μπορούν να μπουν στη διαδικασία της οικονομικής συναλλαγής; Μπορεί να παζαρέψει με τον Όλι Ρεν ή τη Μέρκελ την ψυχή των ανθρώπων ένας πρωθυπουργός ή ένας υπουργός Οικονομικών;

Υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν μπαίνουν στο παζάρι… Δεν ξεπουλάς, για παράδειγμα, το μέλλον των ανθρώπων σου, επειδή χρωστάς, επειδή έφαγες ή επειδή έκανες κακή οικονομική διαχείριση. Δεν ξεπουλάς, ακόμη, τη νέα γενιά επειδή ο καπιταλισμός, είναι σε κρίση. Δεν θα ξεπεράσεις την ελληνική πολιτική αλλά και την παγκόσμια συστημική καπιταλιστική κρίση με το να θυσιάζεις τους ανθρώπους σου. Και συνήθως θυσιάζεις αυτούς που είναι οι πιο αδύναμοι. Πονά και κοστίζει στο φτωχό κι όχι στον πλούσιο. Και συνήθως ο φτωχός κι αδύνατος είναι αυτός που δεν μπορεί να αποφύγει και να κρυφτεί. Αυτός πληρώνει πάντα, απ’ αυτό που δεν έχει. Ο πλούσιος και ισχυρός, ακόμη κι αν πλήρωνε όσα πρέπει –που δεν το κάνει κι αυτό είναι το πρόβλημα, φοροδιαφυγή το λέμε, και κάνουμε πως δεν ξέρουμε τι είναι και τι την προκαλεί…- δεν πονά, δεν του κοστίζει. Συνήθως όμως δεν του κοστίζει γιατί και δεν πληρώνει και καλύπτεται από την πολιτική εξουσία, με την οποία συναλλάσσεται, της δίνει και του δίνει, της χαρίζει και του χαρίζει…

Μπήκαμε λοιπόν στη διαδικασία να πληρώσουμε θυσιάζοντας ανθρώπους. Τους συνταξιούχους, τους νέους επιστήμονες ή εργαζόμενους, που τους κάναμε άνεργους, τους εργαζόμενους, τους πιο αδύναμους οικονομικά μικρομεσαίους. «Λυπάμαι και στενοχωριέμαι», μας λέει συνεχώς κάθε κυβερνητικός που θα ερωτηθεί, «πόσο ακόμη θα πληρώνουν οι αδύναμοι». Λυπάται αλλά συνεχίζει στα ίδια αδιέξοδα... Στη χώρα, ομολογημένο πλέον αυτό, κάνουν κουμάντο όχι μόνο οι πολιτικοί ηγήτορες, αλλά ακόμη κι οι υπάλληλοι του ΔΝΤ και της ΕΕ. Δίνουν εντολές στους εκλεγμένους πολιτικούς!
Αποφασίζουν εκείνοι για το μέλλον των Ελλήνων. Διαχειρίζονται όπως θέλουν κι επιθυμούν μια υποθηκευμένη χώρα… Το κακό δεν είναι όμως οι διαθέσεις των πραγματικών «κυβερνώντων», αλλά εκείνων που είναι τυπικά στην εξουσία. Της ελληνικής κυβέρνησης. Όταν διαρκώς δίνεις, πάντα σού ζητάνε περισσότερα… Όταν εμφανίζεσαι διαρκώς υποχωρητικός, πάντα θέλουν κι άλλα. Μέχρι να σου πάρουν και το παντελόνι που φοράς… Εκπτώσεις, εκπτώσεις, εκπτώσεις… Μικροί κι αδύναμοι πολιτικοί, εκπρόσωποι ενός μικρού κι αδύναμου λαού, δέσμιου των πολιτικών και των δικών του πολιτικών επιλογών… Πολιτών που από το παρελθόν έμαθαν ότι για να κάνουν αυτό που τους εξυπηρετεί (τους ίδιους και μόνο, ακόμη και σε βάρος του κοινωνικού συνόλου…) πρέπει να κάνουν συναλλαγή με τον πολιτικό. Έτσι μάθαμε τους πολιτικούς, έτσι μας χόρεψαν και συνεχίζουν να μας χορεύουν…

Θλίψη για τα χαμένα όνειρα

Αυτές οι σκέψεις που διατύπωσα παραπάνω με κάνουν να θλίβομαι και να οργίζομαι. Για τις χαμένες νέες γενιές, για τα άνεργα παιδιά μας που δεν έχουν καν την ευκαιρία να δοκιμάσουν τις δυνάμεις τους στην κοινωνία, για τους γονείς μας που τους κόβουν ακόμη και το φάρμακο ή ψωμί απ’ το τραπέζι. Για το προηγούμενο βόλεμα και τη σημερινή ανοχή μας, για τους εαυτούληδες πολίτες. Και πριν απ’ όλα, φυσικά, οργίζομαι για τους κακούς και μικρούς πολιτικούς μας, εκείνους που έμαθαν και τους μάθαμε να είναι επαγγελματίες της πολιτικής κι όχι υπηρέτες του δημοσίου συμφέροντος, όχι άνθρωποι που αυτο-θυσιάζονται για το κοινό καλό… Που μπαίνουν στην πολιτική και δεν λένε να βγουν. Κι όταν κάποτε βγουν, τότε μαθαίνουμε πόσα κέρδισαν απ’ την πολιτική, την ώρα που ο απλός κόσμος γινόταν όλο και φτωχότερος…

Όμως οι εκπτώσεις δεν νομίζετε ότι έχουν ένα όριο, αυτή την κόκκινη γραμμή, σε σχέση μερικά θέματα; Δεν μπορείς να πουλήσεις, για παράδειγμα, την Ακρόπολη ή την Κνωσό, ακόμη κι αν ήξερες ότι ξεπλήρωνες μια και καλή. Δεν μπορείς να υποβαθμίσεις την υγεία, το δημόσιο σύστημα, για να ξεπληρώσεις, αφήνοντας τους Έλληνες να πεθαίνουν στα ράντζα. Και δεν μπορείς, πριν απ’ όλα, να ακυρώσεις την παιδεία σου, αυτή που καθοδήγησε κάποτε τον παγκόσμιο πολιτισμό, τη διαδικασία που σε κράτησε ζωντανό επί χιλιάδες χρόνια, ακόμη και στις πιο μαύρες περιόδους της σκλαβιάς. Δεν μπορείς να την ακυρώσεις. Γιατί η παιδεία είναι αυτή που θα καθορίσει το μέλλον σου. Μπορεί κανείς στα σοβαρά να υποστηρίξει ότι για να ξεπληρώσει τα χρωστούμενα, βάζει στο παζάρι των αγορών, καπιταλιστικών ή σοσιαλιστικών, το μέλλον της χώρας και των παιδιών;

Η Άννα παίζει με την παιδεία…

Τα σημειώνω όλα αυτά γιατί άκουσα πριν μερικές ημέρες την υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου να λέει ωμά και κυνικά ότι επειδή χρωστάμε, η τρόικα μάς απαγορεύει να έχουμε μια παιδεία όπως αυτή που θέλουμε, όπως αυτή που αξίζει σε ένα λαό που θέλει να σχεδιάσει το μέλλον του. Γιατί αυτό με άλλα λόγια είπε. Τι άλλο παρά μια τέτοια κυνική ομολογία έλλειψης εθνικής κυριαρχίας και παράλληλα στόχευσης και οράματος είναι η αναφορά της κ. Διαμαντοπούλου ότι πράγματι στα σχολειά έχουμε έλλειψη εκπαιδευτικών, αλλά η τρόικα μάς είπε να κάνουμε μια πρόσληψη σε κάθε δέκα αποχωρήσεις; Ότι δεν έχουμε βιβλία, αλλά η τρόικα δεν μας αφήνει να κάνουμε «έξοδα»;

Ακούγοντας λοιπόν την υπουργό Παιδείας, πραγματικά ντράπηκα. Ντράπηκα ως πολίτης που οραματίζεται μια χώρα που απλώς θα έχει ένα μέλλον και δεν θα συντρίβεται στις οικονομικές υποχρεώσεις. Που δεν θεωρεί το χρήμα ως την κυρίαρχη αξία του σύγχρονου πολιτισμού. Που, υπό αυτή την έννοια, απορρίπτει τον στρεβλό δυτικό πολιτισμό και τις απάνθρωπες προτεραιότητές του. Που θεωρεί τη γνώση ως την πρώτη και απαραίτητη προϋπόθεση να ανοίξουν κοινωνικοί δρόμοι, που πιστεύει ότι πολίτης δεν είναι απλώς ο ενημερωμένος, αλλά αυτός που έχει γνώση και κρίση.

Ντράπηκα και εξοργίστηκα γιατί άκουσα την υπουργό για το μέλλον της χώρας (αυτή είναι η έννοια της παιδείας και κατά το δικό μου αξιακό σύστημα, το υπουργείο Παιδείας θα έπρεπε να είναι ανάμεσα στα πρώτα τη τάξει υπουργεία σε ένα πραγματικά δημοκρατικό, κοινωνικό σύστημα διακυβέρνησης) να λέει ότι δέχτηκε η παιδεία να δοθεί αντιπαροχή για τις δημόσιες οφειλές της Ελλάδας.

Δεν θα μπω στη διαδικασία να εξηγήσω γιατί η παιδεία θα έπρεπε να είναι η πρώτη προτεραιότητα στην κοινωνία. Θα ήταν περιττό, γιατί είναι γνωστή κι ομολογημένη η ανάγκη αυτή. Δυστυχώς όμως είναι ομολογημένη μόνο στις πολιτικές διακηρύξεις. Δεν θα επιχειρηματολογήσω γιατί μια κοινωνία, για να συγκροτηθεί σωστά, για να έχει μέλλον, για να είναι αφυπνισμένη κι όχι βολεμένη σε κάποιους καναπέδες, πρέπει να αρχίζει από την παιδεία. Δεν το ξέρει αυτό η ελληνική πολιτική ζωή; Ούτε θα εξηγήσω άλλα πασίγνωστα, όπως ότι το επίπεδο μιας κοινωνίας κρίνεται από τα σχολεία της. Ούτε θα υποστηρίξω το – αυταπόδεικτο- ότι όταν κλείνει ένα σχολείο, μια φυλακή κτίζεται…

Θα υποστηρίξω απλά ότι χωρίς παιδεία μέλλον δεν έχουμε. Δεν έχουμε πολίτες, δηλαδή υπεύθυνους ανθρώπους. Ο πολίτης ή είναι υπεύθυνος ή δεν είναι πολίτης. Δεν υπάρχουν ενεργοί και μη πολίτες, απλώς πολίτες.

Ας ξεπληρώσουμε όσα δάνεια θέλουμε. Ας τα ξοφλήσουμε όλα τα χρωστούμενα. Αν δεν έχουμε παιδεία, με την ευρεία έννοια, τότε μια τρύπα στο νερό κάναμε… Άδικα πληρώνουμε δηλαδή… Κι ας καταλάβουμε, επιτέλους, ότι ένας βασικός λόγος που φτάσαμε στην οικονομική κατάρρευση είναι ακριβώς επειδή προηγήθηκε η υποτίμηση της παιδείας, τη γνώσης, του πολιτισμού…Δεν μας έγινε μάθημα αυτό;

Κι όμως βρέθηκε μια υπουργός, αρμόδια για το θέμα η ίδια, η πρώτη δηλαδή που θα έπρεπε να υπερασπίζεται την παιδεία μας, να ομολογήσει κυνικά και δημόσια ότι η παιδεία θυσιάζεται για τις κρατικές οφειλές, επειδή αυτό ζήτησε η τρόικα…

Αλλά επειδή η κ. Διαμαντοπούλου, επαγγελματίας πολιτικός από τα 26, με πολιτικό μέλλον που σχεδιάζει από τα νιάτα της, έχει φυσικά άριστες σχέσεις με όλα τα μέσα ενημέρωσης, δεν δέχτηκε την παραμικρή κριτική για τις δουλικές της δηλώσεις, ένιωσα την ανάγκη να φωνάξω. Με τη μικρή μου φωνή. Δεν μπορεί να με εκπροσωπεί. Δεν μπορεί να με εκφράζει. Δεν μπορεί να είναι Ελληνίδα υπουργός αυτή, που όχι μόνο παραδέχεται την κυριαρχία του ΔΝΤ, αλλά αποδέχεται ότι μπροστά στο χρήμα η παιδεία και το μέλλον της κοινωνίας και των ανθρώπων της δεν υπολογίζονται. Και δεν διαφώνησε, αφού εφάρμοσε ως πιστή και συνεπής διεκπεραιωτής, τις διεθνείς οικονομικές επιταγές, με αυτή τη βάρβαρη πολιτική. Αν διαφωνούσε δεν θα καλούσε τους εκπαιδευτικούς να γίνουν καλοί καπετάνιοι στη φουρτούνα. Αν ήταν πραγματική πολιτικός, αν δηλαδή πραγματικά υπηρετούσε τα συμφέροντα της χώρας, των πολιτών και του μέλλοντος, όφειλε να παραιτηθεί. Αν δεν μπορούσε να υπερασπιστεί την ελληνική παιδεία και τη γνώση. Δεν το έκανε όμως. Γιατί απλούστατα είναι επαγγελματίας της πολιτικής και σχεδιάζει για τον εαυτό της κι άλλο ακόμη λαμπρό μέλλον… Μπροστά στο δικό της μέλλον, τι είναι η ελληνική παιδεία;

Τελικά, τι χρειαζόμαστε τους πολιτικούς διαχειριστές των πραγμάτων της χώρας, αφού το μόνο που κάνουν είναι να εφαρμόζουν τις επιλογές και τις εντολές των πολιτικών και υπηρεσιακών αξιωματούχων απ’ την τρόικα; Ο πολιτικός υποτίθεται ότι είναι οραματιστής, κι όχι διεκπεραιωτής. Αν πρόκειται μόνο εντολές να εκτελεί, δεν τον χρειαζόμαστε. Αυτό ξέρω να το κάνω κι εγώ, ο καθένας, που δεν είμαι πολιτικός…

Μην πυροβολείτε τον εκπαιδευτικό…

Και μια αναφορά για τους εκπαιδευτικούς. Νιώθω την ανάγκη να υπερασπιστώ το ρόλο και τη θέση τους. Επειδή ο λαϊκισμός των κυβερνώντων (όχι μόνο των σημερινών) και των μέσων ενημέρωσης περνά και στον απλό κόσμο, θεωρούμε όλοι μας ότι οι εκπαιδευτικοί είναι οι ευνοημένοι του συστήματος, εκείνοι που εργάζονται όσο το δυνατό λιγότερο, κάθονται τρεις μήνες το χρόνο και πληρώνονται πλουσιοπάροχα… Ναι, το ωράριο του εκπαιδευτικού στο σχολείο είναι λιγότερο από το δικό μου ή το δικό σας, των μη εκπαιδευτικών. Πράγματι κάθεται τρεις μήνες το χρόνο, όσο δεν κάθεται κανείς άλλος. Για σκεφτείτε όμως, τι ευθύνη έχει αυτός ο άνθρωπος. Και για το σήμερα και για το μέλλον. Για το μέλλον μιας ολόκληρης κοινωνίας, αφού πρέπει να διαμορφώσει τους αυριανούς πολίτες, την προσωπικότητα και τη συνείδησή τους.

Σκεφτείτε ότι πρέπει να είναι ο «παιδοφύλακας», εκτός από εκπαιδευτής και επιμορφωτής. Φανταστείτε, για παράδειγμα, μια νηπιαγωγό, την οποία κατηγορούν ότι εργάζεται 3-4 ώρες την ημέρα. Σκεφτήκαμε ότι έχει στην καθημερινή της ευθύνη 20 παιδιά 4-5 ετών, με όσα καλά και όσα «επικίνδυνα» μπορεί να έχει το ασυνείδητο της ηλικίας. Αυτά τα παιδιά θα πρέπει και να τα προφυλάξει από κάθε κίνδυνο, να τα μάθει να σκέφτονται και να μαθαίνουν και να μας τα επιστρέφει σώα στο σπίτι. Και το απόγευμα, εκτός ωραρίου (αυτό δεν το μετράμε, και δεν πληρώνεται) να προετοιμάσει τα όσα θα μάθει στα μικρά το επόμενο τετράωρο. Το ίδιο φυσικά ισχύει για τους δασκάλους ή τους καθηγητές, με τα 30 και 35 παιδιά στο εξάωρο. Κάντε τη σύγκριση με τον κάθε γονιό που έχει στο σπίτι 2 και 3 παιδιά, και θέλει…πλήρες ωράριο για να ανταποκριθεί σωστά!

Φυσικά ο εκπαιδευτικός δεν πληρώνεται «πλουσιοπάροχα». Είναι ο πλέον χαμηλόμισθος στον ελληνικό δημόσιο τομέα αλλά και σε σχέση με τους εκπαιδευτικούς της Ευρώπης.

Προφανέστατα δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους όλοι οι εκπαιδευτικοί. Πολλοί δεν ξέρουν, δεν μπορούν ή απλώς κουράστηκαν. Ίσως κάποιοι δεν έχουν καν το επίπεδο της γνώσης να ασκούν αυτό το λειτούργημα. Αλλά αυτό δεν αλλάζει τη γενική εικόνα.

Ας μην πυροβολούμε λοιπόν τον Έλληνα εκπαιδευτικό. Ας τον εμπιστευτούμε, γιατί, στο κάτω κάτω, δεν μαθαίνει μόνο γράμματα στα παιδιά μας. Διαμορφώνει μαζί με εμάς τους χαρακτήρες τους. Και συχνά (ειδικά στη σημερινή εποχή) μόνο εκείνος αναλαμβάνει αυτή την ευθύνη γιατί εμείς οι υπόλοιποι γονείς είμαστε χαμένοι στην πολυπλοκότητα της καθημερινότητας και στον αγώνα για το «κουρεμένο» μεροκάματο…

Ας δώσουμε λοιπόν την προσοχή μας σε όσα κάθε πολιτική απεργάζεται για το σχολείο και το αύριο κι ας αφήσουμε το δάσκαλο, με την ευρεία έννοια, να κάνει τα παιδιά μας ανθρώπους με γνώση, συνείδηση κι ευθύνη.

Πηγή: Πατρίς - Του Αλέκου Α. Ανδρικάκη
__________________

τώρα άμα βρίσω θα γίνω κακός....

Τις αναμενόμενες μικροβελτιώσεις στο σχέδιο νόμου για τα ΑΕΙ...
κατέθεσε η υπουργός Παιδείας στη Βουλή, χθες, πρώτη μέρα συζήτησης στην Ολομέλεια, επιφυλάσσοντας ωστόσο δύο αλλαγές της τελευταίας στιγμής: α) Δεν θα χαρίσει, εν τέλει, στα Πολυτεχνεία το «δώρο» της εξομοίωσης των πενταετών σπουδών τους με μάστερ, β) διατηρεί τη δωρεάν διανομή έντυπων συγγραμμάτων αποσύροντας το όριο του 2014, οπότε και θα άρχιζε αποκλειστικά το ηλεκτρονικό σύγγραμμα.


Κατά τ’ άλλα, προσέφερε τις μικρές βελτιώσεις -ενίσχυση πανεπιστημιακών στα Συμβούλια, αναβάθμιση Συγκλήτου- που είχαν ήδη γίνει γνωστές, ενώ δίνει περιθώριο ενός χρόνου στους πρυτάνεις να ξεκινήσουν τις διαδικασίες εκλογής των νέων οργάνων διοίκησης, ήτοι των Συμβουλίων. Με άλλα λόγια, προχωρά στις αλλαγές που ήδη έχουν απορριφθεί από την πανεπιστημιακή κοινότητα, η οποία επιμένει να καλεί τα κόμματα να μην τις ψηφίσουν, προετοιμάζοντας ταυτόχρονα το αγωνιστικό μέτωπο από Σεπτέμβρη. Σήμερα, μόλις δεύτερη και τελευταία ημέρα ψήφισης του σχεδίου νόμου, το πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο στο Σύνταγμα θα δώσει τον τόνο και θα σηματοδοτήσει τις ευρείες κινητοποιήσεις στο χώρο της ανώτατης εκπαίδευσης.

Πολλοί ήταν εκείνοι που έλεγαν, χθες, πως ακόμα και να τραβήξει έναν άσο από το μανίκι τελευταία στιγμή -βλ. υποχώρηση σε επίμαχες διατάξεις, όπως του πρύτανη- δεν θα μπορέσει να ανατρέψει το σκηνικό, καθώς είναι πολλά τα σημεία της αντιπαράθεσης με την πανεπιστημιακή κοινότητα. Η δε απόσυρση τελευταία στιγμή της εξομοίωσης των πολυτεχνικών σπουδών με μάστερ, μεγέθυνε τη δυσαρέσκεια των καθηγητών. Πρόκειται για πάγιο αίτημα των Πολυτεχνείων αλλά και πάγιο διαπραγματευτικό χαρτί των εκάστοτε κεφαλών του υπουργείου Παιδείας που άγεται και φέρεται, κάθε φορά, ανάλογα με τις τακτικές και πολιτικές σκοπιμότητες. Η κ. Διαμαντοπούλου, αυτή τη φορά, επικαλέστηκε αορίστως λόγους αντισυνταγματικότητας. Προχθές, είχε δεχθεί την έντονη αντίδραση σύσσωμου του χώρου των ΤΕΙ.
Αναλυτικά οι «βελτιώσεις»

Αναλυτικά, οι «προσθήκες και νομοτεχνικές βελτιώσεις» που κατέθεσε, χθες, η υπουργός Παιδείας είναι οι εξής:

Για τα Συμβούλια: Δίνεται η πλειοψηφία στα εσωτερικά μέλη έναντι των εξωτερικών. Αυξάνεται κατά ένα ο αριθμός των εσωτερικών μελών (από επτά οι καθηγητές γίνονται οχτώ συν ο ένας φοιτητής) με αντίστοιχη μείωση των εξωτερικών μελών (από επτά σε έξι μέλη).

Για τη Σύγκλητο: Ενισχύεται και ασκεί όλες τις ακαδημαϊκές αρμοδιότητες, δηλαδή αρμοδιότητες που αφορούν την εκπαίδευση και την έρευνα, συμπεριλαμβανομένης της χάραξης εκαπιδευτικής και ερευνητικής πολιτικής, της δυνατότητας αποφάσεων για χρηματοδοτούμενα έργα ερευνητικά, αναπτυξιακά κ.ο.κ., έγκριση προγραμμάτων σπουδών κ.ά.

Για τη διάρθρωση των Ιδρυμάτων: Η Σχολή εξακολουθεί να αποτελεί τη βασική διοικητική και ακαδημαϊκή μονάδα, αλλά το Τμήμα αποτελεί τη βασική εκπαιδευτική μονάδα που παράγει την επιστήμη, την τεχνολογία, τις τέχνες σε συγκεκριμένο επιστημονικό πεδίο. Συνεπώς, δεν ισχύουν πλέον τα περί εισαγωγής σε σχολές, ύπαρξη προπαρασκευαστικού έτους κ.ά.

Για τα ΤΕΙ: Δίνεται και σ’ αυτά η δυνατότητα συνεργασίας με ερευνητικά κέντρα.

Για τα συγγράμματα: Επεκτείνεται ο ορισμός τους ώστε να συμπεριλαμβάνονται, εκτός των έντυπων βιβλίων, τα ηλεκτρονικά βιβλία και οι ακαδημαϊκές σημειώσεις σε ηλεκτρονική και έντυπη μορφή. Συνεχίζεται κανονικά η δωρεάν διανομή των συγγραμμάτων χωρίς κάποιο χρονικό όριο. Δηλαδή, αποσύρεται η διάταξη με την οποία προβλεπόταν η διακοπή της δωρεάν διανομής έντυπων ακαδημαϊκών συγγραμμάτων από το 2014-2015, οπότε και οι φοιτητές θα έπρεπε να χρησιμοποιούν υλικό από το Διαδίκτυο. Εκτιμάται πως οι αντικειμενικές δυσκολίες (ανετοιμότητα συστήματος, εμπλοκές με εκδοτικούς οίκους, δυσκολία εγχειρήματος ως προς τα δεδομένα συνεργασίας με τους πανεπιστημιακούς) έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην απόσυρση του φιλόδοξου αυτού μέτρου.

Για την κρίση των διδασκόντων: Στις 7μελείς επιτροπές κρίσης των διδασκόντων για την εκλογή τους και εξέλιξή τους θα πρέπει να συμμετέχει τουλάχιστον ένας καθηγητής από Πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Για τη συμμετοχή του στη διαδικασία θα μπορεί να γίνει χρήση όλων των ηλεκτρονικών μέσων επικοινωνίας.

Για τον πρύτανη: Δεν αλλάζει τίποτα. Διορίζεται (ύστερα από διεθνή πρόσκληση ενδιαφέροντος) και παύεται από το Συμβούλιο. Τονίστηκε, ωστόσο, από την υπουργό η προϋπόθεση της άριστης γνώσης της ελληνικής γνώσσας. Οι νυν πρυτάνεις συνεχίζουν να ασκούν κανονικά τα καθήκοντά τους έως ότου ολοκληρωθεί η διαδικασία εκλογής των νέων οργάνων, και πάντως μέχρι τις 31 Αυγούστου 2012.

24WRO.GR